Αγροτικά

Μαθαίνω περισσότερα για την καλή (ευεργετική) και την κακή (επιβλαβή) πανίδα.

Οι φίλοι της ελιάς

Για να έχουμε μεγάλους και καλούς καρπούς, το έδαφος να είναι καλό και τα δέντρα να μην αρρωσταίνουν, είναι καλό να υπάρχουν και άλλα φυτά δίπλα στην ελιά. Τέτοια είναι τα αρωματικά φυτά όπως η ρίγανη, η λεβάντα, η μαντζουράνα, το φασκόμηλο, ο δυόσμος και η μέντα, αλλά και το κριθάρι και η βρώμη. Πώς βοηθούν την ελιά; Τα έντομα πηγαίνουν σε αυτά τα φυτά και έτσι η ελιά προστατεύεται.

Οι εχθροί της ελιάς

Οι μύκητες είναι μικροί οργανισμοί που κάνουν κακό στα φυτά, προκαλούν ασθένειες (αρρώστιες), και για να τους διώξουμε ρίχνουμε τα φυτοφάρμακα.

• Το κυκλοκόνιο είναι μια ασθένεια που κάνει κίτρινα τα φύλλα του δέντρου και αφήνει μαύρους κύκλους πάνω τους. Για να το αντιμετωπίσουμε, τους μήνες Οκτώβριο και Νοέμβριο ή νωρίς την άνοιξη ψεκάζουμε το δέντρο με χαλκό.

• Το βερτιτσίλιο ξεραίνει τα κλαδιά ή και ολόκληρο το δέντρο, γιατί μπαίνει μέσα του από τις ρίζες. Είναι δύσκολο να το διώξουμε! Για να το αντιμετωπίσουμε, φροντίζουμε να μην υπάρχει πολύ νερό, αλλά αρκετός ήλιος.

Υπάρχουν και πολλά έντομα-εχθροί της ελιάς. Τα πιο συνηθισμένα είναι:

• Ο δάκος, μία μικρή κίτρινη και καφέ μύγα που τρώει τους καρπούς και αφήνει πάνω τους μαύρα στίγματα. Αρχίζει τον Ιούνιο, που οι ελιές είναι ακόμη πολύ μικρές, μέχρι και τη συγκομιδή του καρπού, δηλαδή μέχρι να είναι έτοιμος για να τον μαζέψουμε. Για να προστατέψουμε το δέντρο, ένας τρόπος είναι ο δολωματικός ψεκασμός, δηλαδή να ψεκάσουμε με εντομοκτόνο ένα κλαδί σε κάθε δέντρο. Δεν ραντίζουμε όλο το δέντρο, γιατί έτσι σκοτώνουμε τα καλά έντομα. Ένας άλλος τρόπος είναι να κρεμάσουμε στα δέντρα παγίδες με εντομοκτόνο.

• Η μαύρη ψώρα κάνει μαύρα «σπυράκια» στα κλαδιά και δεν τα αφήνει να βγάλουνε υγιή φύλλα. Ψεκάζουμε το δέντρο με ένα ειδικό εντομοκτόνο και φροντίζουμε να έχει άζωτο.

Οι φίλοι του αμπελιού

Το αμπέλι χρειάζεται ήλιο, αρκετό νερό και καλό έδαφος. Πολύ καλή παρέα κάνει με άλλα φυτά όπως τα φασόλια, τα μούρα, το γεράνι και τα μπιζέλια, και από τα αρωματικά φυτά με τη ρίγανη, τον βασιλικό, το σκόρδο, το δεντρολίβανο και τη μέντα. Επίσης, με το τριφύλλι, τα πράσινα χαμηλά χόρτα που τρώνε τα ζώα, τα οποία βοηθάνε πολύ το άζωτο στο έδαφος.

Οι εχθροί του αμπελιού

• Οι λαγοί, τα αγριογούρουνα, τα πτηνά, η αλεπού και τα πρόβατα μπορούν να φάνε τα σταφύλια ή τα φύλλα του αμπελιού.

Υπάρχουν πολλοί μύκητες που δημιουργούν προβλήματα στα φύλλα και στους καρπούς.

• Ο περονόσπορος. Όταν το αμπέλι έχει περονόσπορο, τα φύλλα του έχουν κίτρινες και καφέ κηλίδες. Αλλά και τα σταφύλια ξεραίνονται. Πρέπει να κοιτάμε συχνά τα φύλλα για να καταλάβουμε από νωρίς ότι κάτι δεν πάει καλά. Ψεκάζουμε με χαλκό και φροντίζουμε να κορφολογούμε, δηλαδή να κόβουμε τις κορφές, τα πάνω πάνω φύλλα και κλαδάκια, για να παίρνει περισσότερο αέρα το αμπέλι και να μην έχει μεγάλα κλαδιά.

• Το ωίδιο κάνει κακό σε όλα τα πράσινα μέρη του αμπελιού, ειδικά στα φύλλα και στα σταφύλια αφήνοντας μικρές κίτρινες κηλίδες. Τα σταφύλια ξεραίνονται και πέφτουν. Ψεκάζουμε με θειάφι.

• Το πιο γνωστό έντομο-εχθρός του αμπελιού είναι η φυλλοξήρα. Τρώει τις ρίζες, το ξύλο, τα φύλλα και φυσικά το σταφύλι. Για να μην έχουμε τέτοιο πρόβλημα, φυτεύουμε κλήματα που είναι δυνατά, δηλαδή που δεν είναι εύκολο να πάθουν κάτι από αυτό το έντομο. Τα αμερικάνικα κλήματα είναι πιο δυνατά από τα ευρωπαϊκά!