Αγροτικά

Μαζεύουμε τις ελιές

Νίκος: Καλημέρα σε όλους. Όπως είπαμε, σήμερα θα πάμε να μαζέψουμε τις ελιές.

Μάριο: Σεπτέμβριος είναι ακόμα, τόσο νωρίς τις μαζεύετε στην Ελλάδα;

Νίκος: Φέτος θέλω να μαζέψουμε τις ελιές που είναι άγουρες, δηλαδή πράσινες, για να βγάλουμε το πρώτο λάδι, το αγουρέλαιο. Πέρσι τις μαζέψαμε από τον Νοέμβριο και μετά που ήταν μαύρες.

Μάριο: Και ποια διαφορά έχει το αγουρέλαιο από το άλλο λάδι;

Νίκος: Είναι πιο καλό από το κλασικό ελαιόλαδο, έχει πιο πολλές βιταμίνες, έτσι είναι σαν φάρμακο για τον οργανισμό. Και βέβαια έχει καλύτερη τιμή, θα πάρουμε περισσότερα λεφτά.

Μάριο: Τότε αξίζει!

Νίκος: Λοιπόν, θα πάρουμε μαζί μας τα πανιά, τις βέργες, τα χτένια, τη σκάλα και τα τελάρα.

Χασάν: Πάμε να τα φορτώσουμε στο αγροτικό;

Νίκος: Μισό λεπτό να δούμε πώς θα δουλέψουμε. Πρώτα εγώ μαζί με τον Χασάν θα στρώσουμε τα πανιά κάτω από το δέντρο για να πέφτουν οι ελιές.

Χασάν: Δύο πανιά είναι αρκετά για κάθε δέντρο;

Νίκος: Θα δούμε πρώτα πόσο μακριά κλαδιά έχει. Μετά θα αρχίσουμε να τινάζουμε τις ελιές με τις βέργες.

Μάριο: Και τα χτένια τι τα θέλουμε;

Νίκος: Τα χτένια τα θέλουμε για να βγάζουμε τις ελιές από τα χαμηλά κλαδιά, για το «άρμεγμα». Εσύ, Χασάν, πάρε τη σκάλα.

Χασάν: Εντάξει. Θα πάρω και το πριόνι μαζί για να κόψω τα χοντρά κλαδιά.

Νίκος: Σωστά. Προσέξτε όταν τινάζετε, να μην χτυπάτε δυνατά τα κλαδιά και τις ελιές, για να μην πληγώσουμε το δέντρο.

Χασάν: Ξέρουμε, και μετά θα καθαρίσουμε τα πανιά από τα πολλά φύλλα και θα ρίξουμε τις ελιές στα τελάρα.

Μάριο: Στα τελάρα ή στα σακιά;

Νίκος: Θα αρχίσουμε με τα σακιά και αν δεν είναι αρκετά, θα βάλουμε και στα τελάρα. Έτσι κι αλλιώς θα τις πάμε αμέσως στο ελαιοτριβείο, να είναι φρέσκο το λάδι που θα βγάλουμε.

Χασάν: Και εκεί τι θα τις κάνουν;

Νίκος: Αφού τις πλύνουν, θα τις βάλουν στο μηχάνημα να τις πιέσει για να βγει το λάδι.

Μάριο: Και τα κλαδιά τι θα τα κάνουμε;

Νίκος: Τα πολύ μικρά κλαδιά θα τα αφήσουμε στο κτήμα και αργότερα θα τα σπάσει ο καταστροφέας. Τα πιο μεγάλα κλαδιά θα τα κόψουμε με το πριόνι και θα τα βάλουμε σε μια μεριά. Μια άλλη μέρα θα έρθουμε να τα φορτώσουμε.

Χασάν: Και τι θα τα κάνεις;

Νίκος: Θα τα κάψουμε στο τζάκι τον χειμώνα. Και αν είναι πολλά, θα πουλήσουμε και σε άλλους. Θα δούμε.

Μαζεύουμε τα σταφύλια

Θανάσης: Μεθαύριο τελειώνει ο Αύγουστος και μπαίνει ο Σεπτέμβριος, ο μήνας του τρύγου. Είναι καιρός να μαζέψουμε τα σταφύλια!

Αντρέας: Είναι έτοιμα;

Θανάσης: Δεν είδες; Μεγάλωσαν και το χρώμα τους άλλαξε. Έγιναν μοβ.

Αντρέας: Ναι, όμως, μερικά είναι πράσινα.

Θανάσης: Αυτό είναι αλήθεια, αλλά δεν γίνεται να είναι όλα τόσο ώριμα. Γι' αυτό τα κόβουμε με το χέρι και δεν έχουμε μηχανήματα.

Αντρέας: Τι θα πάρουμε μαζί μας, Θανάση;

Θανάσης: Λοιπόν, για να τα κόψουμε θα πάρουμε τις ψαλίδες, και τις μικρές και τις μεγάλες, και τα κοφίνια για να τα βάζουμε μέσα.

Αντρέας: Είναι πολλά τα σταφύλια. Θα φτάσουν τα κοφίνια;

Θανάσης: Έχεις δίκιο. Θα πάρουμε και μερικά πλαστικά τελάρα.

Αντρέας: Θα πάρει ώρες αυτό, ε;

Θανάσης: Ναι, γι΄ αυτό σκέφτηκα να πάμε αύριο από το πρωί, να έχουμε ώρες μπροστά μας. Θα έρθουν και άλλοι τρεις εργάτες μαζί μας.

Αντρέας: Και όταν τα μαζέψουμε, πού θα τα πάμε;

Θανάσης: Φέτος θα τα κάνουμε κρασί. Μόλις τα μαζέψουμε, θα τα πάμε στο οινοποιείο.

Αντρέας: Και εκεί τι γίνεται;

Θανάσης: Θα τα βάλουμε στο μηχάνημα που θα τα πιέσει για να χωρίσει τον χυμό από τις φλούδες και τα κουκούτσια. Ο χυμός που βγαίνει λέγεται μούστος. Μετά θα μείνει στο δοχείο για να γίνει η ζύμωση, δηλαδή να αρχίσει να γίνεται σιγά σιγά κρασί, και στο τέλος θα το βάλουμε στα βαρέλια.

Αντρέας: Ωραία, να πάρουμε και καπέλα μαζί μας, ο ήλιος καίει ακόμη!